สภาพปัญหาสำคัญในเศรษฐกิจสังคมไทย คือ กับดักรายได้ปานกลาง ที่ฟังดูหรู แต่ความจริงคือ รวยกระจุก จนกระจาย คือ มีจำนวนคนไทยที่มีรายได้น้อยจำนวนมาก และย่อมจะนำไปสู่ปัญหาอื่นๆ เกิดความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึง แหล่งงาน แหล่งทุน เพื่อการสร้างรายได้

ปัญหา สังคมผู้สูงอายุ ที่มีสัดส่วนเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ และประกอบกับการมีรายได้ต่ำหรือปานกลาง ก็ทำให้ขาดการวางแผนการเงิน หรือจะมีการวางแผนแต่ก็ไม่สามารถทำได้ตามแผน จึงเป็นคำถามว่า เราจะช่วยกันแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร

ปัญหาด้านเศรษฐกิจ ที่ไม่ได้เติบโตมากนักเมื่อเทียบกับเพื่อนบ้าน เราอาจจะชนะบางประเทศ แต่รัฐบาลควรมองหาตัวเแรียบเทียบที่สมน้ำสมเนื้อ การประกาศตัวเป็นเศรษบกิจดิจิทัลกับผลลัพธ์ที่ออกมา มีระยะห่างมาก ๆ จึงเป็นคำถามว่าเกิดอะไรขึ้นจะแก้ไขอย่างไร

ประเทศไทย ได้ชื่อว่าเป็นประเทศที่มีการใช้สินค้าดิจิทัล มีการใช้โซเชียลในระดับสูงมาก ถึงสูงสุด แต่เป็นไปในฐานะผู้บริโภคเพื่อความบันเทิง ไม่ได้เป็นผู้ส่งออกอย่างมีนัยยะสำคัญ เราขาดดุลการนำเข้าการส่งออกสินค้าประเภทศอหต์แวร์มากทีเดียว

สภาพปัญหาในแวดวง อุตสาหกรรมดิจิทัล ปรากฏให้เห็นอยู่ในทุกระดับ โปรแกรมเมอร์สมัครเล่น นักพัฒนามืออาชีพ SME หรือ IT ในองค์กร ไปจนถึงหน่วยงานภาครัฐและองค์กรเอกชนขนาดใหญ่ ที่มีกำลังทุน แต่ขาดเทคโนโลยีที่จะช่วยให้ก้าวไปได้ไกลยิ่งขึ้น

…

…

ตั้งคำถามผิด ก็คิดไปผิดทาง สุดท้าย คือ แข่งขันไม่ได้ พึ่งพาตนเองไม่ได้

..

ติดกับดักเทคโนโลยี ต้นทุนสูง ผลงานอายุสั้น

…

ภาครัฐพร้อมช่วยเหลือพลเมือง ไม่พร้อมช่วยเหลือประชาชน

…